چکيده:
هدف از انجام اين آزمايش بررسي تاثير پروبيوتيک و آويلامايسين بر رشد جبراني جوجه هاي گوشتي بود. در اين آزمايش، 300 قطعه جوجه گوشتي (راس 308) در قالب طرح کاملا تصادفي به 4 تيمار حاوي 5 تکرار اختصاص يافت. در تيمار شاهد جوجه ها با جيره اي حاوي 2900 كيلوكالري در كيلوگرم انرژي متابوليسمي و 8/20 درصد پروتئين مطابق با توصيه NRC تغذيه شدند. در تيمار جيره كم تراكم، جوجه ها از 7 تا 21 روزگي با جيره اي حاوي 2700 كيلوكالري در كيلوگرم انرژي متابوليسمي و 4/19 درصد پروتئين تغذيه شدند. در تيمار سوم در دوره رشد جبراني آويلامايسين به جيره اضافه گرديد و در تيمار چهارم در اين دوره پروبيوتيک اضافه گرديد. براي رقيق سازي جيره، از سبوس گندم و ماسه استفاده شد. جيره كم تراكم در دوره آغازين، باعث كاهش معني دار (05/0 P<) اضافه وزن گرديد. در پايان دوره پرورش (49 روزگي)، بيشترين وزن بدن را گروه دريافت كننده آويلامايسين داشت و هر چند اختلاف اين گروه با گروه شاهد از لحاظ آماري معني دار نبود ولي اختلاف آن با گروه دريافت كننده پروبيوتيك و گروه دوم (گروه بدون مكمل محرك رشد) از لحاظ آماري معني دار بود (05/0 P<). در كل دوره پرورش (7 تا 49روزگي) بين گروه هاي مختلف آزمايشي، اختلاف معني داري از نظر مصرف خوراک وجود ندارد (05/0 P<) و گروه دريافت كننده آويلامايسين ضريب تبديل بهتري نسبت به بقيه گروه هاي آزمايشي داشت. هر چند كه اين اختلاف نسبت به گروه شاهد از لحاظ آماري معني دار نبود ولي با گروه دوم (بدون محرك رشد) و گروه چهارم (دريافت كننده پروبيوتيك) از لحاظ آماري معني دار (05/0 P<) بود. ميزان در صد چربي حفره شکمي گروه شاهد از همه گروههاي آزمايشي بيشتر است ولي اين تفاوت از لحاظ آماري معني دار نيست.
كليد واژه: جوجه هاي گوشتي، رشد جبراني، آويلامايسين، پروبيوتيك
|